Allicht vraagt u zich af waarom we nu nog een bericht plaatsen op onze blog van onze project 2014.
Wel, dat is simpel, om ons nieuw kindje (figuurlijk dan...) aan te kondigen.
We zijn begonnen aan een nieuwe blog, een nieuwe droom, een nieuw project 2016.
U leest er alles over via onderstaande link...
http://downunder2016.blogspot.be/p/home.html
Veel plezier en alvast bedankt om ons weer te volgen !
Luc en Pascale
zondag 31 mei 2015
dinsdag 2 december 2014
Dag 30 - All good things come to an end...
Iedereen nogmaals dank voor de verjaardagswensen.
Het was eentje die ik niet snel zal vergeten als ik aan deze reis terug denk.
Maar goed, het was zo ver, we moesten weer naar de "real world".
We stonden rond 6u30 op, maakten ons klaar, gingen een laatste maal ontbijten
in Windjammer Marketrestaurant en zwaaiden nog enkele bekenden "goodbye".
Benieuwd wie we er volgend jaar in september zullen van terugzien als we met
de Allure een weekje Middelandse Zee zullen doen.
Om 07u45 werden we in studio B verwacht voor het vertrek van onze laatste excursie
Miami. Er was aardig wat volk, want anderen gingen nog naar de Everglades of bezochten
Fort Lauderdale. Altijd beter dan 10u in een vliegtuigterminal door te brengen.
Onze bagage stond in de cruiseterminal al klaar in zone 1, die hadden we dus snel gevonden.
Paspoorten en het douaneformulier om de US binnen te komen, dat we nu voor de 3de keer deze maand hebben ingevuld, in de hand, schoven we aan bij de Police Officer.
Gewoonlijk kijken ze een beetje sip, maar deze niet hoor, als hij onze Belgische paspoorten in de hand neemt. "Goededag, hoe gaat het ? spreek hij ons aan.
Ik heb 5 jaar in Antwerpen gewoond..." Als hij hoort dat we zelf ook nog van Antwerpen zijn, stempelt hij alles af en waren we op 1,2,3 door de controle.
Buiten staat de Miami citysightseeing dubbeldekker ons al op te wachten.
Op de benedenverdieping is een afgesloten ruimte om onze bagage te stockeren.
Wij zitten boven in het zonnetje. Ons haar zal een paar uur gratis gefohnd worden.
We vertrekken vanuit Port Everglades Fort Lauderdale en rijden richting Miami Beach.
We kijken nog een laatste maal achterom naar de Allure en zeggen...
Tot volgend jaar.
We zien onderweg waterkanalen, stranden, vele jachten, schitterende hotels...
Als je luistert naar de gids dan heeft elke ster ter wereld van de laatste 50 jaar ooit
wel in Miami gewoond, verbleven of opgetreden.
The Beatles, the doors, the Bee Gees, teveel om op te noemen of ze hebben er een mansion (droomhuis) gehad of een hotel...
Halverwege komen we in Miami Beach, gekend uit de vele films en TV reeksen zoals
uiteraard ook Miami Vice en Miami CSI.
We rijden langs de bekende Ocean Drive. Alle gebouwen zijn hier in Art Deco
stijl uit de jaren 30.
We stoppen bij de Versace mansion, waar Gianni Versace, de modeontwerper, op de trappen voor zijn eigen huis werd vermoord in 1994.
Momenteel is de mansion eigendom van David Beckham die er een luxueus hotel in uitbaat.
Even later stopt onze bus en krijgen we 1 1/2u vrije tijd op Ocean Drive.
We zetten ons op een terras en kijken naar de mooie auto's die een handelsmerk
zijn van Miami.
We spreken hier ook af, als we terugkomen, dat we meer tijd gaan doorbrengen
aan deze kant van Florida om meer te kunnen ervaren van de Keys en Miami.
We genieten voor een laatste keer dit jaar van een aangename 30 graden.
Na de stop rijden we met onze bus verder richting Miami downtown.
We passeren nog enkele interessante plaatsen.
Zoals de trainingszaal van Muhammad Ali 5th Street Gym, waar hij in zijn topjaren
dagelijks kwam trainen.
5th Street Gym bestaat nog steeds maar momenteel op een andere locatie.
Muhammad Ali woont trouwens nog steeds in Downtown Miami.
Verder passeren we het hoofdkwartier van "Miami CSI" voor de trouwe kijkers onder jullie.
We rijden langs Star Island, een kunstmatig aangelegd eiland waar de Amerikaanse sterren hun mansion hebben zoals Bill Gates, Silver Stallone, Justin Beeber, Bruce Willis, Demi Moore, Don Johnson,...
Via de Miami cruise terminal gaan we verder naar Downtown.
Waarna we richting Miami Airport een mooi zicht krijgen over de Miami skyline...
Uiteindelijk arriveren we iets na 13u op Miami int. airport.
We kunnen gelijk inchecken.
De brave man achter de balie heeft al direct opgemerkt dan we een 3-tal kilo's boven
ons toegelaten gewicht zitten...onze koffers hé, wij zouden niet toegekomen zijn met 3 kilo na 4 weken. Benieuwd wat de weegschaal thuis gaat zeggen !
In ieder geval de 3 kilo overgewicht kost ons $ 60.
Er is gratis wifi op de luchthaven dus we internetten nog wat via onze smartphones.
Rond 16u30 begint de boarding van British Airways.
We vliegen opnieuw met de grote B747.
Met 10min vertraging beginnen we te taxiën, maar een paar honderd meter later staan we opnieuw geruime tijd stil. De kapitein weet ons kort daarna te vertellen dat er nog zo'n 7 vliegtuigen voor ons in de wachtrij staan. Uiteindelijk 30min later om 17u50 gaan we effectief de lucht in. We hangen nog maar net in de lucht of het is al pikdonker.
Ondertussen hebben we via het entertainment systeem onze eerste film opgezet en bestellen we onze eerste gin tonic.
De vlucht verloopt perfect. Rond 19u krijgen we onze warme maaltijd. Eerst een slaatje, daarna kiezen we voor pasta en als dessert een appelcake. We kiezen daar bij een rood wijntje.
Net als op de heenvlucht was de kwaliteit van het eten best te genieten.
We hebben een redelijke rugwind, waardoor we snelheden halen van bijna 1100km/u
De terugvlucht zal daardoor uiteindelijk zo'n 1u20 korter zijn dan de heenvlucht.
Daar zijn we niet rouwig om.
Met nog een uur te vliegen komt men rond met het ontbijt.
Alles smaakt weer prima, alleen de koffie, dat is maar slappe kost...
Maar ja, de Engelsen zijn dan ook thee drinkers. :-)
Net voor de kust van Ierland krijgen we een half uurtje normale turbulentie maar iets later om 6u50 (Engelse tijd) komen we veilig aan de grond op London Heathrow.
Daar is het op "Connecting Flights" enorm druk. Lange wachtrijen om langs de douane te passeren en daarachter nog langere rijen om door de security te geraken.
Aangezien we al een hele weg hadden afgelegd vanaf onze aankomst terminal zag het er niet goed uit om onze vlucht naar Brussel te halen.
Ik spreek één van de managers aan en met onze boarding pass in de hand, haalt hij ons uit de lange wachtrij. We mogen verder via een express lane. Uiteindelijk duurt het nog een hele tijd want "security" doet heel lastig vandaag. Op het moment dat we er door zijn, zijn ze voor onze vlucht al aan het boarden. Geen gate, want we moeten nog met een autobus naar een afgelegen plaats worden gebracht, waar de Airbus 319 staat te wachten.
Hier komen we voor het eerst in contact met de Europese buitenlucht.
BIBBEREN...
Oef, we zitten er op. Voor een 8-tal anderen lukt dat niet en hun koffers gaan terug uit het vliegtuig. Zij worden overgeboekt.
Een kort vluchtje van 45min brengt ons uiteindelijk terug in eigen land.
We krijgen nog een mooi spektakel als we een hele tijd vlak boven het wolkendek vliegen.
Het lijk wel of we over het helemaal besneeuwde Antartica vliegen.
Zelfs op deze korte vlucht zorgt BA voor een ontbijt.
Het uitchecken in Brussel gaat eens voor één keer heel vlot, ook onze bagage komt
gelijk op de transportband. Zo snel zelfs, dat we al buiten zijn net voor ons ontvangstcomité verschijnt. We geven dochter Ellen en bompa een dikke knuffel en rijden richting Antwerpen. Onderweg willen ze alles weten over onze reis.
Als we thuiskomen heeft Ellen gezorgd dat het huis netjes aan de kant is.
Ondanks de vermoeidheid, we zijn ondertussen 24u wakker, pakken we de eerste spulletjes uit, doen nog wat familiebezoek en bijten door tot 20u.
Dan is het vat helemaal af en gaan we slapen.
Project 2014 sluit hier af.
Wij hebben een fantastische vakantie en ervaring achter de rug en we hopen dat jullie via deze blog er een beetje de sfeer van hebben meegekregen.
De blog blijft online, niet alleen voor ons eigen geheugen, maar ook voor zij die in de toekomst, plannen in dezelfde richting mochten hebben, kan het misschien een leidraad zijn. Indien jullie andere vragen hebben over iets, dan weten jullie ons wel te vinden.
See you later alligator.
Groetjes
Het was eentje die ik niet snel zal vergeten als ik aan deze reis terug denk.
Maar goed, het was zo ver, we moesten weer naar de "real world".
We stonden rond 6u30 op, maakten ons klaar, gingen een laatste maal ontbijten
in Windjammer Marketrestaurant en zwaaiden nog enkele bekenden "goodbye".
Benieuwd wie we er volgend jaar in september zullen van terugzien als we met
de Allure een weekje Middelandse Zee zullen doen.
Om 07u45 werden we in studio B verwacht voor het vertrek van onze laatste excursie
Miami. Er was aardig wat volk, want anderen gingen nog naar de Everglades of bezochten
Fort Lauderdale. Altijd beter dan 10u in een vliegtuigterminal door te brengen.
Onze bagage stond in de cruiseterminal al klaar in zone 1, die hadden we dus snel gevonden.
Paspoorten en het douaneformulier om de US binnen te komen, dat we nu voor de 3de keer deze maand hebben ingevuld, in de hand, schoven we aan bij de Police Officer.
Gewoonlijk kijken ze een beetje sip, maar deze niet hoor, als hij onze Belgische paspoorten in de hand neemt. "Goededag, hoe gaat het ? spreek hij ons aan.
Ik heb 5 jaar in Antwerpen gewoond..." Als hij hoort dat we zelf ook nog van Antwerpen zijn, stempelt hij alles af en waren we op 1,2,3 door de controle.
Buiten staat de Miami citysightseeing dubbeldekker ons al op te wachten.
Op de benedenverdieping is een afgesloten ruimte om onze bagage te stockeren.
Wij zitten boven in het zonnetje. Ons haar zal een paar uur gratis gefohnd worden.
We vertrekken vanuit Port Everglades Fort Lauderdale en rijden richting Miami Beach.
We kijken nog een laatste maal achterom naar de Allure en zeggen...
Tot volgend jaar.
We zien onderweg waterkanalen, stranden, vele jachten, schitterende hotels...
Als je luistert naar de gids dan heeft elke ster ter wereld van de laatste 50 jaar ooit
wel in Miami gewoond, verbleven of opgetreden.
The Beatles, the doors, the Bee Gees, teveel om op te noemen of ze hebben er een mansion (droomhuis) gehad of een hotel...
Halverwege komen we in Miami Beach, gekend uit de vele films en TV reeksen zoals
uiteraard ook Miami Vice en Miami CSI.
We rijden langs de bekende Ocean Drive. Alle gebouwen zijn hier in Art Deco
stijl uit de jaren 30.
We stoppen bij de Versace mansion, waar Gianni Versace, de modeontwerper, op de trappen voor zijn eigen huis werd vermoord in 1994.
Momenteel is de mansion eigendom van David Beckham die er een luxueus hotel in uitbaat.
 |
| Versace mansion... |
We zetten ons op een terras en kijken naar de mooie auto's die een handelsmerk
zijn van Miami.
We spreken hier ook af, als we terugkomen, dat we meer tijd gaan doorbrengen
aan deze kant van Florida om meer te kunnen ervaren van de Keys en Miami.
We genieten voor een laatste keer dit jaar van een aangename 30 graden.
 |
| Prachtige aangelegde Ocean Drive... |
We passeren nog enkele interessante plaatsen.
Zoals de trainingszaal van Muhammad Ali 5th Street Gym, waar hij in zijn topjaren
dagelijks kwam trainen.
5th Street Gym bestaat nog steeds maar momenteel op een andere locatie.
 |
| Destijds 5th street Gym, nu een moderne apotheek. |
 |
| Ali met de Beatles in 5th Street Gym... |
Verder passeren we het hoofdkwartier van "Miami CSI" voor de trouwe kijkers onder jullie.
We rijden langs Star Island, een kunstmatig aangelegd eiland waar de Amerikaanse sterren hun mansion hebben zoals Bill Gates, Silver Stallone, Justin Beeber, Bruce Willis, Demi Moore, Don Johnson,...
Via de Miami cruise terminal gaan we verder naar Downtown.
Waarna we richting Miami Airport een mooi zicht krijgen over de Miami skyline...
Uiteindelijk arriveren we iets na 13u op Miami int. airport.
We kunnen gelijk inchecken.
De brave man achter de balie heeft al direct opgemerkt dan we een 3-tal kilo's boven
ons toegelaten gewicht zitten...onze koffers hé, wij zouden niet toegekomen zijn met 3 kilo na 4 weken. Benieuwd wat de weegschaal thuis gaat zeggen !
In ieder geval de 3 kilo overgewicht kost ons $ 60.
Er is gratis wifi op de luchthaven dus we internetten nog wat via onze smartphones.
Rond 16u30 begint de boarding van British Airways.
We vliegen opnieuw met de grote B747.
Met 10min vertraging beginnen we te taxiën, maar een paar honderd meter later staan we opnieuw geruime tijd stil. De kapitein weet ons kort daarna te vertellen dat er nog zo'n 7 vliegtuigen voor ons in de wachtrij staan. Uiteindelijk 30min later om 17u50 gaan we effectief de lucht in. We hangen nog maar net in de lucht of het is al pikdonker.
Ondertussen hebben we via het entertainment systeem onze eerste film opgezet en bestellen we onze eerste gin tonic.
De vlucht verloopt perfect. Rond 19u krijgen we onze warme maaltijd. Eerst een slaatje, daarna kiezen we voor pasta en als dessert een appelcake. We kiezen daar bij een rood wijntje.
Net als op de heenvlucht was de kwaliteit van het eten best te genieten.
We hebben een redelijke rugwind, waardoor we snelheden halen van bijna 1100km/u
De terugvlucht zal daardoor uiteindelijk zo'n 1u20 korter zijn dan de heenvlucht.
Daar zijn we niet rouwig om.
Met nog een uur te vliegen komt men rond met het ontbijt.
Alles smaakt weer prima, alleen de koffie, dat is maar slappe kost...
Maar ja, de Engelsen zijn dan ook thee drinkers. :-)
Daar is het op "Connecting Flights" enorm druk. Lange wachtrijen om langs de douane te passeren en daarachter nog langere rijen om door de security te geraken.
Aangezien we al een hele weg hadden afgelegd vanaf onze aankomst terminal zag het er niet goed uit om onze vlucht naar Brussel te halen.
Ik spreek één van de managers aan en met onze boarding pass in de hand, haalt hij ons uit de lange wachtrij. We mogen verder via een express lane. Uiteindelijk duurt het nog een hele tijd want "security" doet heel lastig vandaag. Op het moment dat we er door zijn, zijn ze voor onze vlucht al aan het boarden. Geen gate, want we moeten nog met een autobus naar een afgelegen plaats worden gebracht, waar de Airbus 319 staat te wachten.
Hier komen we voor het eerst in contact met de Europese buitenlucht.
BIBBEREN...
Oef, we zitten er op. Voor een 8-tal anderen lukt dat niet en hun koffers gaan terug uit het vliegtuig. Zij worden overgeboekt.
Een kort vluchtje van 45min brengt ons uiteindelijk terug in eigen land.
We krijgen nog een mooi spektakel als we een hele tijd vlak boven het wolkendek vliegen.
Het lijk wel of we over het helemaal besneeuwde Antartica vliegen.
Zelfs op deze korte vlucht zorgt BA voor een ontbijt.
Het uitchecken in Brussel gaat eens voor één keer heel vlot, ook onze bagage komt
gelijk op de transportband. Zo snel zelfs, dat we al buiten zijn net voor ons ontvangstcomité verschijnt. We geven dochter Ellen en bompa een dikke knuffel en rijden richting Antwerpen. Onderweg willen ze alles weten over onze reis.
Als we thuiskomen heeft Ellen gezorgd dat het huis netjes aan de kant is.
 |
| Leuke attentie... |
Dan is het vat helemaal af en gaan we slapen.
Project 2014 sluit hier af.
Wij hebben een fantastische vakantie en ervaring achter de rug en we hopen dat jullie via deze blog er een beetje de sfeer van hebben meegekregen.
De blog blijft online, niet alleen voor ons eigen geheugen, maar ook voor zij die in de toekomst, plannen in dezelfde richting mochten hebben, kan het misschien een leidraad zijn. Indien jullie andere vragen hebben over iets, dan weten jullie ons wel te vinden.
See you later alligator.
Groetjes
zondag 30 november 2014
Dag 29 - Cruisen richting Fort Lauderdale dag 2...
Nog dromend over de vorige geweldige avond, komen de eerste smsjes voor mijn verjaardag vroeg in de ochtend binnen.
We lezen ze rustig in bed.
Als we de kajuit verlaten is het bewolkt en staat er opnieuw meer wind dan de voorbije dagen. De oceaan is ook aardig gegolfd daar het gisteren bijna een biljartlaken was.
We ontbijten vandaag in Solarium bistro.
We zitten buiten op terras maar de koele wind zorgt soms voor een fris gevoel.
Na het ontbijt gaan we terug naar de kajuit want er moet geskypt worden.
Niet iedereen kan zeggen dat hij jarig is op dezelfde dag dan zijn moeder, dus die is eerst aan de beurt. Nog eens proficiat ma...xxx
Dan wordt er nog gebeld naar mijn schoonvader en nog een keer geskypt naar de kids.
Démi is nog dit weekend bij Dennis, dat wil zeggen dat we nog een week moeten wachten om ze te zien en zij nog een week moet wachten om de cadeautjes open te doen... :-(
Ze was ook nog een beetje ziek...niet leuk.
Het is nog steeds bewolkt, dus maken we nog een laatste wandeling langs de intussen vertrouwde plaatsen en bewonderen nog eens de schoonheid van de Allure.
Het is ondertussen middag en de bewolking klaart op.
Alvorens nog wat te gaan zonnen, kijken we in het Aquatheater naar de
Madagascar aqua show. Eigenlijk voor kleine en grote kinderen, maar het is
leuk om te zien.
Ondertussen genieten we van de laatste cocktails.
Daarna is het Sun en Fun time aan één van de zwembaden.
U kiest maar...
In de late namiddag komt er opnieuw een frisse bries opzetten.
We nemen nog een snack in Wipe Out Café en besluiten om tijdig aan het inpakken van de koffers te beginnen want deze worden op de laatste dag om 23u opgehaald.
Bij het verlaten van het schip morgenvroeg hoef je ze maar op te pikken in de cruisterminal. Geen gesleur dus...
Pascale is er ondertussen al erg handig in dus het inpakken gaat vlot.
We stoppen vele zware dingen in de handbagages.
We wegen de koffers en komen op ongeveer 49 kg voor beiden, daar waar maar
46 kg toegelaten is. We moeten dus morgen hopen op goedheid aan de balie in
Miami Int. airport. Allicht zullen we wel moeten bij betalen.
We hebben diner reservatie vanavond om 20u45.
Er is nog wat tijd over...en doen nog een middagdutje.
Normaal gingen we gisteren eten in Samba grill, maar door de uitnodiging aan de
Captain's table, werd dit automatisch verzet naar vandaag.
In de loop van de dag vinden we toch dat we moeten kunnen afscheid nemen van
Sander & Rosita die ons deze week prima bediend hebben, zodat we bellen naar de
reservatiedesk en vragen om Samba grill te annuleren. Dit was geen probleem.
Iets na 20u30 verlaten we de kajuit en nemen eerst afscheid van Gilbert, onze hutsteward
die al bezig is aan zijn avondronde. We lagen 2 cruisen op dezelfde gang, dus hij
heeft ons 2 weken mogen meemaken. De paar keer dat we hem nodig hadden voor iets
extra was dit altijd direct gefixt, dus we waren zeer tevreden van deze vriendelijke kerel.
Tijd dan voor het laatste avondmaal...
We zitten aan ons vast tafeltje...bij Sander en Rosita.
Uiteraard moeten we ook aan hen ons verhaal doen van gisterenavond bij Captain Thor.
Het is eigenlijk Tore...maar ik schrijf al heel de tijd Thor, dus blijf ik dat maar doen :-)
We gaan vanavond voor Beef carpacio gevolgd door Seafood kreeft, sint jacobsvruchten en garnalen. Als hoofdschotel nemen we Lamscarré met aan de kant Jelly Mint...mmm
en als dessert een chocolademousse maar in de vorm van ijs.
Na de bestelling van het dessert kreeg ik mijn verrassing van de avond.
Het ganse team kwam zingen voor mijn verjaardag en natuurlijk nog een tweede dessert... Dat wordt serieus diëten in december. :-)
Ons Pascalleke had dit in het begin van de week al goed geregeld.
Merci schattie xxxx
De laatste avond komen traditioneel ook de executive chefs afscheid nemen.
Ze verdienden absoluut hun applaus, want het eten was weer overheerlijk.
Mocht het u interesseren, er werd donderdag met Thanksgiving voor meer dan
4000 kg kalkoen bereid...
En dan kwam het moment dat we ook van ons team weeral afscheid moesten nemen.
De zeer beleefde en keurig bediende Rosita en de altijd goedlachse en zingende Sander.
We zaten ook vanavond weer aan ons tafeltje waar we Jitendra een verdiep lager
aan het werk konden zien. Met gebarentaal wordt er regelmatig gecommuniceerd
en we maken hem duidelijk dat we na ons diner bij hem nog afscheid komen nemen.
Dus even later lopen we de dining room op dek 4 binnen. We wachten even tot hij
zijn tafel heeft geserveerd en dan komt hij uitgebreid afscheid nemen. De band die we
met Jitendra hadden de voorbij 2 cruises was toch nog heel anders dan met alle anderen.
Emailadressen worden uitgewisseld en er komt zelf een officiële uitnodiging dat als
we interesse hebben om Indië te bezoeken, hij ons met open armen zal ontvangen.
Hij woont in Mumbai, hij is net gehuwd dit jaar en zijn vrouwtje is modeontwerpster.
We lopen nog even terug naar de kajuit, duwen het laatste in de koffers en hangen
er het label 1 aan. Dit betekent dat we als eerste groep het schip zullen verlaten om 07u45. We worden dan buiten aan de terminal verwacht voor onze begeleide stadstour van Miami die tot ongeveer 13u zal duren. We worden dan afgezet aan Miami int. airport
waar onze vlucht naar London, als alles goed gaat, om 17u10 moet vertrekken.
Nadat de koffers zijn opgehaald, begeven we ons nog naar Studio B, waar de ijspiste is.
Die is dit keer omgetoverd tot een grote Comedy Club. Het zijn dezelfde stand up comedians als eerder deze week maar met andere grappen voor een breder publiek.
Iedereen en alles wordt er door gesleurd...
Nadien lopen we nog een keer langs het casino. Ik twijfel of ik nog eens aan de roulette tafel ga maar denk bij mezelf het is goed geweest... laat ik de laatste paar dollars maar in mijn zak houden...:-)
Ik werk deze blog nog af want daar is morgen de tijd en de mogelijkheid niet voor.
Jullie krijgen uiteraard nog een verslag van onze sightseeing in Miami en de terugreis
maar dit zal voor maandag zijn als we terug thuis zijn.
Tot dan.
We lezen ze rustig in bed.
 |
| Iedereen bedankt voor de verjaardagswensen... |
We ontbijten vandaag in Solarium bistro.
We zitten buiten op terras maar de koele wind zorgt soms voor een fris gevoel.
 |
| Enkele mmmm's van Solarium Bistro... |
Niet iedereen kan zeggen dat hij jarig is op dezelfde dag dan zijn moeder, dus die is eerst aan de beurt. Nog eens proficiat ma...xxx
Dan wordt er nog gebeld naar mijn schoonvader en nog een keer geskypt naar de kids.
Démi is nog dit weekend bij Dennis, dat wil zeggen dat we nog een week moeten wachten om ze te zien en zij nog een week moet wachten om de cadeautjes open te doen... :-(
Ze was ook nog een beetje ziek...niet leuk.
Het is nog steeds bewolkt, dus maken we nog een laatste wandeling langs de intussen vertrouwde plaatsen en bewonderen nog eens de schoonheid van de Allure.
 |
| Wanneer de Rising Bar boven staat, spuiten er fonteinen onderaan... |
 |
| De immens hoge liftenhal... |
 |
| De cupcake's zijn deze week erg in trek bij de vele kinderen aan boord... |
 |
| Op de Royal promenade vind Pascale vandaag nog 2 mooie T-shirts. Ze gaan mee, in de al veel te zware koffer. |
Alvorens nog wat te gaan zonnen, kijken we in het Aquatheater naar de
Madagascar aqua show. Eigenlijk voor kleine en grote kinderen, maar het is
leuk om te zien.
Ondertussen genieten we van de laatste cocktails.
Daarna is het Sun en Fun time aan één van de zwembaden.
U kiest maar...
 |
| Sports pool... |
 |
| Main pool... |
 |
| Beach pool... |
 |
| Voor de kids...H2O zone... |
 |
| Solarium pool... |
We nemen nog een snack in Wipe Out Café en besluiten om tijdig aan het inpakken van de koffers te beginnen want deze worden op de laatste dag om 23u opgehaald.
Bij het verlaten van het schip morgenvroeg hoef je ze maar op te pikken in de cruisterminal. Geen gesleur dus...
Pascale is er ondertussen al erg handig in dus het inpakken gaat vlot.
We stoppen vele zware dingen in de handbagages.
We wegen de koffers en komen op ongeveer 49 kg voor beiden, daar waar maar
46 kg toegelaten is. We moeten dus morgen hopen op goedheid aan de balie in
Miami Int. airport. Allicht zullen we wel moeten bij betalen.
We hebben diner reservatie vanavond om 20u45.
Er is nog wat tijd over...en doen nog een middagdutje.
Normaal gingen we gisteren eten in Samba grill, maar door de uitnodiging aan de
Captain's table, werd dit automatisch verzet naar vandaag.
In de loop van de dag vinden we toch dat we moeten kunnen afscheid nemen van
Sander & Rosita die ons deze week prima bediend hebben, zodat we bellen naar de
reservatiedesk en vragen om Samba grill te annuleren. Dit was geen probleem.
Iets na 20u30 verlaten we de kajuit en nemen eerst afscheid van Gilbert, onze hutsteward
die al bezig is aan zijn avondronde. We lagen 2 cruisen op dezelfde gang, dus hij
heeft ons 2 weken mogen meemaken. De paar keer dat we hem nodig hadden voor iets
extra was dit altijd direct gefixt, dus we waren zeer tevreden van deze vriendelijke kerel.
Tijd dan voor het laatste avondmaal...
We zitten aan ons vast tafeltje...bij Sander en Rosita.
Uiteraard moeten we ook aan hen ons verhaal doen van gisterenavond bij Captain Thor.
Het is eigenlijk Tore...maar ik schrijf al heel de tijd Thor, dus blijf ik dat maar doen :-)
We gaan vanavond voor Beef carpacio gevolgd door Seafood kreeft, sint jacobsvruchten en garnalen. Als hoofdschotel nemen we Lamscarré met aan de kant Jelly Mint...mmm
en als dessert een chocolademousse maar in de vorm van ijs.
Na de bestelling van het dessert kreeg ik mijn verrassing van de avond.
Het ganse team kwam zingen voor mijn verjaardag en natuurlijk nog een tweede dessert... Dat wordt serieus diëten in december. :-)
Ons Pascalleke had dit in het begin van de week al goed geregeld.
Merci schattie xxxx
 |
| Let op de prachtig met diamanten bezette kroonluchter op de achtergrond. Volgend jaar met de overschakeling op Dynamic Dining wordt hij verwijderd. Een hotel in Las Vegas heeft hem al gekocht. |
 |
| Happy birthday to you... Thank you guys... |
 |
| Ik zat al zo vol als een ei en dan moest dat er nog bij... :-) |
Ze verdienden absoluut hun applaus, want het eten was weer overheerlijk.
Mocht het u interesseren, er werd donderdag met Thanksgiving voor meer dan
4000 kg kalkoen bereid...
En dan kwam het moment dat we ook van ons team weeral afscheid moesten nemen.
De zeer beleefde en keurig bediende Rosita en de altijd goedlachse en zingende Sander.
We zaten ook vanavond weer aan ons tafeltje waar we Jitendra een verdiep lager
aan het werk konden zien. Met gebarentaal wordt er regelmatig gecommuniceerd
en we maken hem duidelijk dat we na ons diner bij hem nog afscheid komen nemen.
Dus even later lopen we de dining room op dek 4 binnen. We wachten even tot hij
zijn tafel heeft geserveerd en dan komt hij uitgebreid afscheid nemen. De band die we
met Jitendra hadden de voorbij 2 cruises was toch nog heel anders dan met alle anderen.
Emailadressen worden uitgewisseld en er komt zelf een officiële uitnodiging dat als
we interesse hebben om Indië te bezoeken, hij ons met open armen zal ontvangen.
Hij woont in Mumbai, hij is net gehuwd dit jaar en zijn vrouwtje is modeontwerpster.
We lopen nog even terug naar de kajuit, duwen het laatste in de koffers en hangen
er het label 1 aan. Dit betekent dat we als eerste groep het schip zullen verlaten om 07u45. We worden dan buiten aan de terminal verwacht voor onze begeleide stadstour van Miami die tot ongeveer 13u zal duren. We worden dan afgezet aan Miami int. airport
waar onze vlucht naar London, als alles goed gaat, om 17u10 moet vertrekken.
Nadat de koffers zijn opgehaald, begeven we ons nog naar Studio B, waar de ijspiste is.
Die is dit keer omgetoverd tot een grote Comedy Club. Het zijn dezelfde stand up comedians als eerder deze week maar met andere grappen voor een breder publiek.
Iedereen en alles wordt er door gesleurd...
Nadien lopen we nog een keer langs het casino. Ik twijfel of ik nog eens aan de roulette tafel ga maar denk bij mezelf het is goed geweest... laat ik de laatste paar dollars maar in mijn zak houden...:-)
Ik werk deze blog nog af want daar is morgen de tijd en de mogelijkheid niet voor.
Jullie krijgen uiteraard nog een verslag van onze sightseeing in Miami en de terugreis
maar dit zal voor maandag zijn als we terug thuis zijn.
Tot dan.
zaterdag 29 november 2014
Dag 28 - Cruisen richting Fort Lauderdale dag 1...
Krampachtig houden we ons vast aan de laatste 2 dagen op zee...
Tevens de 2 laatste dagen van deze fantastische vakantie.
We gaan proberen er nog alles uit te halen.
De uitnodiging om vanavond te dineren met de "Master of the Vessel" zal daar absoluut
een hoogtepunt van worden.
Iets voor 8u worden we wakker.
Ik werk eerst de blog van gisteren af. Daarna ontbijten we op het terras van Park Café in het hart van Central Park.
Het weerbeeld van de laatste dagen blijft hetzelfde.
Veel zon en temperaturen van rond de 30graden.
We beginnen daarna aan onze dagelijkse wandeling. We beginnen op Royal Promenade waar het vandaag "Black Friday" is. Dat is in Amerika de dag na Thanksgiving. Iedereen heeft dan een brugdag en de wegen naar en de shoppingcentra zelf zien dan zwart van het volk. Ook op de Allure is het vandaag koopjesdag. We kijken wat rond maar zien niet direct iets dat ons interesseert en ons budget begint ook op te raken, dus we gaan met lege handen verder.
We lopen (wandelen) een rondje over het joggingtrack op dek 5.
En nemen daarna een kijkje in het immense fitnesscenter.
Daarna komen we terecht op boardwalk.
We kijken even naar het muurklimmen en lopen daarna Jitendra weer tegen het lijf.
Hij is vandaag "Leader" of alle eettentjes op Boardwalk.
Wanneer we hem vertellen dat we vanavond mogen dineren met de Captain is hij
al even blij als wijzelf. Hij stelt ons gerust dat het een aangename man is.
Het tempert al meteen een beetje onze zenuwen...
We spelen nog een partijtje shuffle.
Genoeg gewandeld, tijd om nog zoveel mogelijk kleur op te doen alvorens we terug
keren naar huis.
We gaan richting 16+ solarium. Er staan daar een aantal luxe ligstoelen en hebben geluk we kunnen er nog 2 op de kop tikken.
In de late namiddag doen we nogmaals een poging om een cruise te winnen maar
we stranden op 2 nummers van BINGO.
Daarna stijgt stilaan de spanning.
Ik krijg instructies om vandaag op tijd klaar te zijn, want te laat komen aan
de Captain's table is ten allen tijde te vermijden.
Stipt om 20u20 melden we ons aan bij Headwaiter Casey op dek 3.
We worden verwelkomt met nog 3 andere koppels.
Eén uit Noorwegen, één uit Washington DC en 2 vriendinnen uit Acapulco, Mexico.
We krijgen een korte opleiding in etiquette en hoe de procedure in zijn werk gaat.
Het lijkt wel of we gaan dineren met president Obama.
Een fotograaf, voor alles was gezorgd.
Pascale zag het volledig zitten zolang ze maar niet rechtstreeks naast de Captain moest zitten. Toen we aan de prachtig gedekte tafel mochten plaatsnemen, waren er vaste plaatsen voorzien en waar moest ze gaan zitten denk je... :-)
Stress momentje...
Casey kreeg telefoon, de Captain was onderweg...
Dames moesten blijven zitten, de heren moesten gaan rechtstaan.
Tot zover het protocol. We kregen een apart 4 gangenmenu met aangepaste wijnen.
Captain Thor bleek een zeer vlot man, die het gesprek al snel op gang trok en van daar af aan ging het zeer informeel verder.
Er werd gepraat over van alles en nog wat.
Als iedereen aan tafel wilde weten waarom juist wij werden uitgekozen, legde hij uit
dat hij elke week zijn Maitre 'D er op uit stuurt om mensen te zoeken die het vlotst en
sympathiekst overkomen met de crew. Mooi compliment...
Het waren 2 aangename uren, iets wat we ons altijd gaan herinneren.
Tijdens het dessert kregen we al zelfs de herinneringsfoto's.
We hebben met hem al afgesproken voor volgend jaar september...:-)
Na het diner waren we nog net op tijd in het Amber theater voor alweer een hoofdproductie "Blue Planet". Een totaal spektakel van zang, dans, acrobatie
trampoline, luchtacrobatie en veel technische hoogstandjes qua podium en decor
over verschillende natuuraspecten. Wind, water, zand, bergen...
Het is na middernacht als we terugkeren naar onze kajuit met een fantastisch gevoel.
We werken de blog toch nog maar af, dan hebben we morgen meer tijd om te genieten
van de (snif, snif) allerlaatste echte dag van dit project.
We gaan morgen alleen maar genieten, nog eens lekker eten en drinken
en proberen om zo ZEN mogelijk naar België terug te keren.
Tevens de 2 laatste dagen van deze fantastische vakantie.
We gaan proberen er nog alles uit te halen.
De uitnodiging om vanavond te dineren met de "Master of the Vessel" zal daar absoluut
een hoogtepunt van worden.
Iets voor 8u worden we wakker.
Ik werk eerst de blog van gisteren af. Daarna ontbijten we op het terras van Park Café in het hart van Central Park.
Het weerbeeld van de laatste dagen blijft hetzelfde.
Veel zon en temperaturen van rond de 30graden.
We beginnen daarna aan onze dagelijkse wandeling. We beginnen op Royal Promenade waar het vandaag "Black Friday" is. Dat is in Amerika de dag na Thanksgiving. Iedereen heeft dan een brugdag en de wegen naar en de shoppingcentra zelf zien dan zwart van het volk. Ook op de Allure is het vandaag koopjesdag. We kijken wat rond maar zien niet direct iets dat ons interesseert en ons budget begint ook op te raken, dus we gaan met lege handen verder.
We lopen (wandelen) een rondje over het joggingtrack op dek 5.
En nemen daarna een kijkje in het immense fitnesscenter.
Daarna komen we terecht op boardwalk.
We kijken even naar het muurklimmen en lopen daarna Jitendra weer tegen het lijf.
Hij is vandaag "Leader" of alle eettentjes op Boardwalk.
Wanneer we hem vertellen dat we vanavond mogen dineren met de Captain is hij
al even blij als wijzelf. Hij stelt ons gerust dat het een aangename man is.
Het tempert al meteen een beetje onze zenuwen...
 |
| Jitendra, ook al is hij deze week niet meer onze waiter we hebben nog bijna dagelijks contact met hem... |
We spelen nog een partijtje shuffle.
Genoeg gewandeld, tijd om nog zoveel mogelijk kleur op te doen alvorens we terug
keren naar huis.
We gaan richting 16+ solarium. Er staan daar een aantal luxe ligstoelen en hebben geluk we kunnen er nog 2 op de kop tikken.
 |
| Regelmatig een duik in de jacuzzi met zicht over de oceaan... |
In de late namiddag doen we nogmaals een poging om een cruise te winnen maar
we stranden op 2 nummers van BINGO.
Daarna stijgt stilaan de spanning.
Ik krijg instructies om vandaag op tijd klaar te zijn, want te laat komen aan
de Captain's table is ten allen tijde te vermijden.
Stipt om 20u20 melden we ons aan bij Headwaiter Casey op dek 3.
We worden verwelkomt met nog 3 andere koppels.
Eén uit Noorwegen, één uit Washington DC en 2 vriendinnen uit Acapulco, Mexico.
We krijgen een korte opleiding in etiquette en hoe de procedure in zijn werk gaat.
Het lijkt wel of we gaan dineren met president Obama.
Een fotograaf, voor alles was gezorgd.
Pascale zag het volledig zitten zolang ze maar niet rechtstreeks naast de Captain moest zitten. Toen we aan de prachtig gedekte tafel mochten plaatsnemen, waren er vaste plaatsen voorzien en waar moest ze gaan zitten denk je... :-)
Stress momentje...
Casey kreeg telefoon, de Captain was onderweg...
Dames moesten blijven zitten, de heren moesten gaan rechtstaan.
Tot zover het protocol. We kregen een apart 4 gangenmenu met aangepaste wijnen.
Captain Thor bleek een zeer vlot man, die het gesprek al snel op gang trok en van daar af aan ging het zeer informeel verder.
Er werd gepraat over van alles en nog wat.
Als iedereen aan tafel wilde weten waarom juist wij werden uitgekozen, legde hij uit
dat hij elke week zijn Maitre 'D er op uit stuurt om mensen te zoeken die het vlotst en
sympathiekst overkomen met de crew. Mooi compliment...
Het waren 2 aangename uren, iets wat we ons altijd gaan herinneren.
Tijdens het dessert kregen we al zelfs de herinneringsfoto's.
We hebben met hem al afgesproken voor volgend jaar september...:-)
 |
| sorry voor de mindere kwaliteit, het is een foto van een foto... |
trampoline, luchtacrobatie en veel technische hoogstandjes qua podium en decor
over verschillende natuuraspecten. Wind, water, zand, bergen...
Het is na middernacht als we terugkeren naar onze kajuit met een fantastisch gevoel.
We werken de blog toch nog maar af, dan hebben we morgen meer tijd om te genieten
van de (snif, snif) allerlaatste echte dag van dit project.
We gaan morgen alleen maar genieten, nog eens lekker eten en drinken
en proberen om zo ZEN mogelijk naar België terug te keren.
Abonneren op:
Posts (Atom)