Dag 13 - Crystal River - Wat zijn ze groot !!!

In wat de kortste nacht van de vakantie moet geweest zijn, gaan onze wekkers af om 03u30. Onze zwempakken worden alvast aangedaan onder onze kledij zodat we bij aankomst bij River Ventures niet te veel tijd hoeven te verliezen.

Na een snelle hap sluiten we de villa goed af en vertrekken we geruisloos uit de Creekside

Community, want om 04u30 ligt iedereen daar nog te pitten.

We rijden richting noordwesten naar het plaatsje Crystal River dat gelegen is tegen de

Golf van Mexico. Niet ver daarvandaan liggen de Three sisters springs. Dit zijn 3

zoetwater warm waterbronnen die samen 64 miljoen gallons vers water per dag leveren.

Dat komt overeen met 242.000.000 liter...

De Manatees of in het Nederlands Lamantijnen... leven in de zomer in de golf van Mexico.
Maar tegen dat het water daar zakt naar 21°C komen ze naar de bron.

Doordat ze om de 15 à 20 min naar boven komen om net zoals wij lucht te happen

kunnen ze zowel in het zout water van de golf als in het zoet water van de rivier leven.

Ze worden tot 4 meter lang en kunnen zo'n 1500kg wegen.

De Manatee of Lamantijn...

De 2u durende rit naar Cristal River wordt in 2 gedeeld voor een plas- en koffiepauze.

Samen met de koffie kunnen we niet weerstaan aan een doosje Dunkin Donuts...

Wat leren we alvast tijdens deze rit...

Dat er meer rechts wordt ingehaald dan links, dat er veel verkeer is ook al is het nacht

en dat de tankstations niet rechts van de weg liggen maar in het midden tussen de
snelwegen, wat dus betekent dat je op het linker rijvak de afrit moet nemen...

Om nog maar te zwijgen van de max. snelheid van 70miles per uur die je mag rijden.

Je staat precies stil met je 3.6, 290hp, V6... aan 110km/u.

Allicht voor de veiligheid, maar dan nog zie je om de haverklap ongelukken langs de weg.

Alleen al op zijn achterlichten zou je verliefd worden...
En dan te bedenken dat deze versie hier $ 37.000 kost.
Daar heb je bij ons amper een degelijke middenklasse voor.

Om 06u45 rijden we de parking van River Ventures op.

Enkele vriendelijke dames verwelkomen ons, we krijgen direct een drankje aangeboden
en na het invullen van de nodige documenten kunnen we naar de Safety Room.

Al sinds de eerste excursie, vorige week tijdens de cruise, hebben we tientallen handtekeningen moeten zetten, om als er iets mocht gebeuren, je ze geen proces kunnen aandoen. De meeste reclameborden langs de weg zijn hier dan ook voor advocatenbureau's.

De lamantijnen zijn al enige tijd beschermd en vandaar zijn er strikte regels als

je met ze in het water gaat. Zo mag je niet zelf naar ze toe zwemmen. Je mag ze met één open hand aanraken als ze zelf naar je toe komen... en wees maar zeker
dat doen ze :-) Je mag zeker geen etende, slapende of zogende Manatee benaderen.

Het zijn plantenetende dieren, dus schrik moesten we niet hebben werd ons gezegd ???

Je mag ze alleen niet laten schrikken want dan kunnen ze, ondanks hun gewicht

wegstuiven met 30mph... en dat wil je liever niet mee maken :-)

Na alle instructies kregen we onze "wetsuites" of duikpakken, sommigen moesten een maatje groter anderen een maatje kleiner.

Eén van de dames bracht ons daarna met het privébusje naar de haven, want Captain

Donovan stond ons al op te wachten met de "Houseboat". Geen cruiseschip, maar

wel voor ons 4 alleen, dus geen gedoe zoals met de groepsboten. Er was een binnenruimte een voor- en achterdek, heel belangrijk een toilet en voldoende drankjes en snacks om

ons de volgende uren mee te bevoorraden.

Ook van Donovan kregen we nog een instructiespeech ivm reddingsvesten, brandblussers EHBO en 911...want volgens hem werden er regelmatig door de Coast Guards controle's aan boord gedaan.

Dan waren we klaar om te vertrekken. Onze Captain wist heel veel over de Manatees en de streek. Omdat het terug iets warmer weer was, waren ze wel terug iets verder van

de bron verwijderd op zoek naar eten. Hoe dichter bij de bron hoe helderder het water.

Na zo'n 15min varen spotte hij de eerste Manatees. Bij sommigen onder ons steeg de spanning.. :-) Je zit hier trouwens niet in een pretpark of een aquarium maar in de

wilde natuur.

Captain Donovan, een stoer uiterlijk, maar een heel aardige man...

Zeer kalm water...

Materiaal klaar maken...

Precies niet helemaal gerust in...

We hadden geluk volgens Donovan, want de plek waar we voor anker gingen

is nog maar 2 dagen geopend, vanaf 16 november wordt ze afgesloten voor het publiek

om de Manatees de kans te geven in alle rust te paren.

Bert, als routiné snorkelaar, ging als eerste in het water.

De rest volgt in zijn spoor.

Pascale dicht tegen mij aan...:-)

Er zaten Manatees overal...

Ik moet zeggen als je oog in oog met de eerste Manatee komt te hangen in het

water dat is een WOW... het zijn kolosale beesten.

De bedoeling is dat je dezelfde drijvende houding aanneemt dan ze zelf doen en

dan komen ze nieuwsgierig naar je toe.

De Gopro levert mooie beelden onder water...

Na een 10-tal minuutjes houdt Pascale het voor bekeken, ze heeft genoeg Manatees
gezien voor de rest van haar leven... Toen ze voor de eerste keer haar kop
onder water stak stond ze al gelijk oog in oog...

Ze bekijkt het verder van op de boot...

Na een half uurtje gaan we weer aan boord, drinken en eten wat en genieten
van het zonnetje en de uitzichten als Donovan ons naar een andere plek voert.
Hij noemt het Jurassic...

Onderweg zien we enorm leuke en dure huizen, waaronder één van John Travolta.
Volgens Donovan weet hij zelf niet meer hoeveel huizen hij heeft. 
Zijn hoofdwoning met eigen vliegveld ligt hier zo'n 35min vandaan.
Als we vragen welke woning van Donovan is, moet hij hard lachen...

De villa van John Travolta...

In "Jurassic" spot Donovan nog een 4-tal Manatees en gaan we opnieuw het water
in voor weer een half uur.

We spotten een moeder met kalfje en stoppen de boot...

En nog één...

Bert neemt een foto van mij, terwijl ik hem film met de Gopro...

Deze is niet dood, maar slaapt op zijn rug...

Daarna vaart Donovan ons terug naar de haven van Cristal River.
Volgens hem is één van de duizend dingen die je moet doen tijdens je leven zwemmen met de Manatees.

Wel Donovan je hebt 100% (voor Pascale maar 90%...) gelijk.
Het was allicht één van de top ervaringen van deze reis.

Van op het achterdek van onze "house boat"...

Met deze mooie belevenis in de pocket, rijden we terug richting Kissimmee.
Onze zwembadverwarming is sinds gisteren hersteld. Ondanks dat het een nieuwe
installatie is van begin dit jaar was er een kabel doorgebrand. Ze draait nu op
volle toeren en tegen dat we terug waren zou het water een aangename temperatuur moeten hebben.

Lea is een Klondike (ijs) aan het eten...

Een oplossing om op de ipad te kijken in de zon...

Vanavond zijn we opnieuw gaan uit eten. Van een andere blog had ik gelezen dat
TEXAS Roadhouse wel een aanrader was als je van een "stukje" vlees houdt.
We gingen voor een 16oz Sirloine steak... zo mals, zo lekker, het sneed als boter.
Als apetizer namen we een Cactus Blossom, zeg maar een grote zachte ui, gefrituurd
en met een lekker dipsausje.

Vandaar de naam Cactus Blossom...

Kies maar...

Toen we terug kwamen van het TEXAS Roadhouse was de temperatuur van het zwembad nog lekkerder, dus namen we nog een "late night" duik...

Na de verkwikkende zwempartij wordt het alweer laat en omdat we al op zijn
van 3u30 deze nacht is het op tijd oogjes toe en snaveltjes dicht.

Bye Bye.